Teatralna edukacja maturzystów

18 października 2011 r.  tegoroczni maturzyści wraz z polonistkami p. Barbarą Roszak oraz p. Grażyną Wachowiak mieli okazję obejrzeć widowiskową wersję szkolnej lektury. Wartka akcja, zmieniające się wyraziste postaci, minimalistyczna, a zarazem wielofunkcyjna scenografia oraz duża dawka humoru - w taki sposób najkrócej można określić "Ferdydurke”: spektakl przygotowany dla młodzieży przez Teatr Polski z Wrocławia.

W trakcie spektaklu, będącego adaptacją powieści Gombrowicza, towarzyszyliśmy jego bohaterowi Józiowi w wędrówce przez trzy kręgi uwiązania: szkołę, modę na nowoczesność oraz braliśmy udział w brataniu się ze stanem chłopskim.

Zapadającym w pamięć fragmentem spektaklu jest scena przedstawiająca lekcję języka polskiego, w trakcie której prof. Bladaczka uświadamia znękanym uczniom, że ,,Słowacki wielkim poetą był” oraz burzliwa dyskusja Miętusa z Syfonem na temat niewinności, która przeradza się w słynny pojedynek na miny. Dużym zainteresowaniem – szczególnie męskiej części widowni – cieszyła się obyczajowa swoboda domu Młodziaków z wyeksponowaną rolą pensjonarki Zuty. Jednak burzę oklasków i radość  widzów budziły potyczki "pańskości" i "chamstwa", zaś aktorski prym wiódł tutaj student wrocławskiej PWST odgrywający rolę parobka Walka.

Dwugodzinna adaptacja Stanisława Melskiego wywoływała salwy śmiechu, ale przede wszystkim nie odrywała uwagi od problemów, które dla Gombrowicza były najważniejsze, czyli walki z konformistyczną postawą zwaną FORMĄ.

W trakcie spektaklu i nazajutrz podczas lekcji języka polskiego razem z Józiem dochodziliśmy do wniosku, że"nie ma ucieczki przed gębą, jak tylko w inną gębę, a przed człowiekiem schronić się można jedynie w objęcia innego człowieka. Przed pupą zaś w ogóle nie ma ucieczki".